Levin "Mystery Model" 1952
Het is altijd leuk om research te doen naar gitaren. Zeker als de gitaar van een gerenommeerde bouwer stamt en het model niet gelijk voor de hand ligt. Alhoewel je over de geschiedenis van Levin en de verschillende Levin modellen door de jaren heen, best veel informatie kan vinden, is dit model een grote onbekende.
De meest bruikbare, jammer genoeg summiere, informatie vond ik terug op een Zweedse vintage gitaren website: "vintage guitars Sweden". Uiteraard geen toeval want "Levin" was de beroemdste Zweedse gitaarbouwer van zijn tijd. Grappig ook dat ik er mijn eigen gitaar op tegenkwam. ;-)
Deze Levin is zeldzaam, héél zeldzaam. Er zijn welgeteld drie exemplaren van bekend en alle drie bevinden ze zich in België. In Zweden gaan ze er dan ook van uit dat het hier gaat om een "custom build" batch, bedoeld voor één persoon of één distributeur. Tot zo ver de geschiedenis.
Belangrijker is het instrument zelf. Het is inderdaad een beetje een vreemde constructie. Qua model, afmetingen, bouw en "feel" denk je spontaan aan een Spaanse oefengitaar. Je zou er, als je het staartstuk en de "steelstring tuners" even wegdenkt, ook gewoon spontaan nylon snaren op zetten. Naar mijn gevoel was dit basically ook een Spaanse oefengitaar maar werd ze van fabriek uit omgebouwd/aangepast op speciaal verzoek. Zowel het staartstuk als de tuners zijn immers authentiek.
De Levin heeft dus ook een vrij korte mensuur, een hals/body overgang op de 12de fret en de toets heeft slechts een hele lichte radius en is vrij plat, zoals je dat bij een klassieke gitaar zou verwachten. De breedte van de hals situeert zich tussen die van een western gitaar en een klassieke gitaar. Een trussnut waarmee je de halskromming kunt aanpassen is niet aanwezig. Typisch een Spaanse oefengitaar.
Waarom dan toch die aanpassingen voor het gebruik van stalen snaren? Wel, in die tijd werd er heel wat af geëxperimenteerd, ook op speciaal verzoek van de klant. Het was toen immers nog vrij gangbaar dat je een gitaar rechtstreeks bij de bouwer bestelde, zonder tussenkomst van een distributeur of muziekhandel. Ik houd het dus inderdaad gewoon op een "special order" van een paar gitaren.
De klank is lekker vintage. Een klant omschreef de klank laatst als "lieflijk". Ze werd er gelijk verliefd op ;-). Even voor de duidelijkheid: het betreft hier een vrouwelijke singer/songwriter. Ik zou de klank eerder omschrijven als 'bluesy'. De constructie met het zwevende staartstuk zorgt voor een karakteristieke resonantie die met name bij bottleneck spel heel goed van pas komt. Daar gebruik ik de Levin dan ook meestal voor. Let wel, het is ook een prima fingerpicker. De gitaar heeft immers een neck-reset gehad waardoor de actie vrij laag is en ze ook zonder botlleneck aangenaam speelt.
De meest bruikbare, jammer genoeg summiere, informatie vond ik terug op een Zweedse vintage gitaren website: "vintage guitars Sweden". Uiteraard geen toeval want "Levin" was de beroemdste Zweedse gitaarbouwer van zijn tijd. Grappig ook dat ik er mijn eigen gitaar op tegenkwam. ;-)
Deze Levin is zeldzaam, héél zeldzaam. Er zijn welgeteld drie exemplaren van bekend en alle drie bevinden ze zich in België. In Zweden gaan ze er dan ook van uit dat het hier gaat om een "custom build" batch, bedoeld voor één persoon of één distributeur. Tot zo ver de geschiedenis.
Belangrijker is het instrument zelf. Het is inderdaad een beetje een vreemde constructie. Qua model, afmetingen, bouw en "feel" denk je spontaan aan een Spaanse oefengitaar. Je zou er, als je het staartstuk en de "steelstring tuners" even wegdenkt, ook gewoon spontaan nylon snaren op zetten. Naar mijn gevoel was dit basically ook een Spaanse oefengitaar maar werd ze van fabriek uit omgebouwd/aangepast op speciaal verzoek. Zowel het staartstuk als de tuners zijn immers authentiek.
De Levin heeft dus ook een vrij korte mensuur, een hals/body overgang op de 12de fret en de toets heeft slechts een hele lichte radius en is vrij plat, zoals je dat bij een klassieke gitaar zou verwachten. De breedte van de hals situeert zich tussen die van een western gitaar en een klassieke gitaar. Een trussnut waarmee je de halskromming kunt aanpassen is niet aanwezig. Typisch een Spaanse oefengitaar.
Waarom dan toch die aanpassingen voor het gebruik van stalen snaren? Wel, in die tijd werd er heel wat af geëxperimenteerd, ook op speciaal verzoek van de klant. Het was toen immers nog vrij gangbaar dat je een gitaar rechtstreeks bij de bouwer bestelde, zonder tussenkomst van een distributeur of muziekhandel. Ik houd het dus inderdaad gewoon op een "special order" van een paar gitaren.
De klank is lekker vintage. Een klant omschreef de klank laatst als "lieflijk". Ze werd er gelijk verliefd op ;-). Even voor de duidelijkheid: het betreft hier een vrouwelijke singer/songwriter. Ik zou de klank eerder omschrijven als 'bluesy'. De constructie met het zwevende staartstuk zorgt voor een karakteristieke resonantie die met name bij bottleneck spel heel goed van pas komt. Daar gebruik ik de Levin dan ook meestal voor. Let wel, het is ook een prima fingerpicker. De gitaar heeft immers een neck-reset gehad waardoor de actie vrij laag is en ze ook zonder botlleneck aangenaam speelt.
