Musima Nashville - 1992
PRICE: 420 EUR (SOLD!)
PRICE: 420 EUR (SOLD!)
De geschiedenis:
De firma Musima bevond zich in Oost-Duitsland, in het Vogtland, meer precies in Markneukirchen, dicht bij de Tsjechische grens. Een streek die de juiste condities had voor prima klankhout voor zowel gitaar- als vioolbouw. Markneukirchen trok vanaf de 16de eeuw dan ook tal van instrumentenbouwers aan waardoor het stadje door de eeuwen heen uitgroeide tot het Europese centrum voor viool- en gitaar bouw. C.F. Martin en Adolph Rickenbacker leerden hier de stiel voor ze naar Amerika vertrokken om daar hun gitaarimperium op te bouwen. Het is niet overdreven om te stellen dat het Vogtland en meer specifiek Markneukirchen aan de basis liggen van de moderne gitaarbouw zoals we die nu kennen.
Duitse merken die hun eerste stappen in Markneukirchen of in de buurt ervan zetten waren o.a. Framus, Hofner, Hoyer en Roger. De tweede wereldoorlog maakte echter een eind aan dit luthiers paradijs. Na de oorlog werd Duitsland opgedeeld in 2 waarbij het Oost-Duitse stuk van het land onder een communistisch regime kwam. De DDR-tijd was aangebroken en privébedrijven konden niet meer. Onder het communistische regime moest alles immers genationaliseerd worden onder leiding en in het bezit van de staat (het volk). Een aantal gitaarbouwbedrijven kon nog net op tijd aan onteigening ontsnappen door hun zetel te verleggen naar het Westen (Framus) andere lieten alles wat ze hadden in de steek (Hofner) om in het Westen opnieuw te beginnen. Weer andere hadden minder "geluk". Hun werkplaatsen en machines werden in beslag genomen en zijzelf werden tewerkgesteld in, jawel, de staatsfabriek Musima.
Musima moest één van de paradepaardjes worden om te tonen waartoe de communistische industrie in staat was. Met voldoende staatssteun groeide het in de jaren zeventig uit tot een bedrijf met 1200 werknemers en productiepieken tot 360 instrumenten per dag. Die instrumenten werden wereldwijd geëxporteerd naar meer dan 50 landen. De kwaliteit van de instrumenten varieerde nogal. Het komt er op neer dat er voor de eigen markt vooral goedkope instrumenten werden gebouwd, van erg matige kwaliteit. Voor de export mocht het al wat meer zijn. Wie in de jaren zestig en zeventig in het Westen een Musima kocht deed dat aan een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding. Vaak ging het om volledig massieve archtops met hardware van goede kwaliteit waar enkel de beste bouwers aan werkten.
Na de Duitse eenmaking in 1989 ging het met Musima snel bergaf. In 1992 ging Musima failliet maar kreeg nieuw leven ingeblazen onder de naam “Musima Manufaktur”. De "nieuwe" productie bestond voornamelijk uit voor een groot deel met de hand vervaardigde kwaliteitsinstrumenten. Ook de eerste Lakewood’s, een ander Duits prestigemerk, werden er gebouwd. Het mocht echter niet zijn en in 1998 viel definitief het doek over Musima.
De Musima Nashville die hier te koop staat is uit die periode en gemaakt in de Musima Manufaktur. Ze heeft een massieve ceder top van hoge kwaliteit en mahonie gelamineerde zij- en achterkanten en is verder top afgewerkt. Ze klinkt krachtig maar goed in balans met uitgesproken bassen, evenwichtige mids en briljante trebles. Het is een erg fijne gitaar die onmiddellijk doet denken aan de Martin’s uit dezelfde periode. Wat mij betreft hoort ze absoluut thuis in het topsegment, toch wat klank en speelcomfort betreft. De prijs die ik ervoor vraag is dan ook absoluut niet evenredig met de kwaliteit van de gitaar. Ze heeft echter een gerepareerde breuk tussen de top en de binding (zie foto’s). Die is professioneel gerepareerd. Stabiel, stevig, maar niet onzichtbaar. Het is dus een echte occasie ;-) en volgens mij zou het binnen 10 jaar wel eens dé vintage hit kunnen worden.
De firma Musima bevond zich in Oost-Duitsland, in het Vogtland, meer precies in Markneukirchen, dicht bij de Tsjechische grens. Een streek die de juiste condities had voor prima klankhout voor zowel gitaar- als vioolbouw. Markneukirchen trok vanaf de 16de eeuw dan ook tal van instrumentenbouwers aan waardoor het stadje door de eeuwen heen uitgroeide tot het Europese centrum voor viool- en gitaar bouw. C.F. Martin en Adolph Rickenbacker leerden hier de stiel voor ze naar Amerika vertrokken om daar hun gitaarimperium op te bouwen. Het is niet overdreven om te stellen dat het Vogtland en meer specifiek Markneukirchen aan de basis liggen van de moderne gitaarbouw zoals we die nu kennen.
Duitse merken die hun eerste stappen in Markneukirchen of in de buurt ervan zetten waren o.a. Framus, Hofner, Hoyer en Roger. De tweede wereldoorlog maakte echter een eind aan dit luthiers paradijs. Na de oorlog werd Duitsland opgedeeld in 2 waarbij het Oost-Duitse stuk van het land onder een communistisch regime kwam. De DDR-tijd was aangebroken en privébedrijven konden niet meer. Onder het communistische regime moest alles immers genationaliseerd worden onder leiding en in het bezit van de staat (het volk). Een aantal gitaarbouwbedrijven kon nog net op tijd aan onteigening ontsnappen door hun zetel te verleggen naar het Westen (Framus) andere lieten alles wat ze hadden in de steek (Hofner) om in het Westen opnieuw te beginnen. Weer andere hadden minder "geluk". Hun werkplaatsen en machines werden in beslag genomen en zijzelf werden tewerkgesteld in, jawel, de staatsfabriek Musima.
Musima moest één van de paradepaardjes worden om te tonen waartoe de communistische industrie in staat was. Met voldoende staatssteun groeide het in de jaren zeventig uit tot een bedrijf met 1200 werknemers en productiepieken tot 360 instrumenten per dag. Die instrumenten werden wereldwijd geëxporteerd naar meer dan 50 landen. De kwaliteit van de instrumenten varieerde nogal. Het komt er op neer dat er voor de eigen markt vooral goedkope instrumenten werden gebouwd, van erg matige kwaliteit. Voor de export mocht het al wat meer zijn. Wie in de jaren zestig en zeventig in het Westen een Musima kocht deed dat aan een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding. Vaak ging het om volledig massieve archtops met hardware van goede kwaliteit waar enkel de beste bouwers aan werkten.
Na de Duitse eenmaking in 1989 ging het met Musima snel bergaf. In 1992 ging Musima failliet maar kreeg nieuw leven ingeblazen onder de naam “Musima Manufaktur”. De "nieuwe" productie bestond voornamelijk uit voor een groot deel met de hand vervaardigde kwaliteitsinstrumenten. Ook de eerste Lakewood’s, een ander Duits prestigemerk, werden er gebouwd. Het mocht echter niet zijn en in 1998 viel definitief het doek over Musima.
De Musima Nashville die hier te koop staat is uit die periode en gemaakt in de Musima Manufaktur. Ze heeft een massieve ceder top van hoge kwaliteit en mahonie gelamineerde zij- en achterkanten en is verder top afgewerkt. Ze klinkt krachtig maar goed in balans met uitgesproken bassen, evenwichtige mids en briljante trebles. Het is een erg fijne gitaar die onmiddellijk doet denken aan de Martin’s uit dezelfde periode. Wat mij betreft hoort ze absoluut thuis in het topsegment, toch wat klank en speelcomfort betreft. De prijs die ik ervoor vraag is dan ook absoluut niet evenredig met de kwaliteit van de gitaar. Ze heeft echter een gerepareerde breuk tussen de top en de binding (zie foto’s). Die is professioneel gerepareerd. Stabiel, stevig, maar niet onzichtbaar. Het is dus een echte occasie ;-) en volgens mij zou het binnen 10 jaar wel eens dé vintage hit kunnen worden.
